Podzemno navodnjavanje:
Kod podzemnog navodnjavanja voda se kroz mrežu podzemnih cijevi dovodi u tlu na dubinu od 40-80 cm, u zonu korijenovog sustava. Tlo prima vodu pomoću cijevi te se voda kapilarnim putem širi.
O sadržaju vode u tlu ovisi i intenzitet širenja vode u tlu. Kod takve vrste navodnjavanja važno je spriječiti penetraciju korijena u cijev, te ulazak čestica tla u cijevi za navodnjavanje.
Iskustvo sa podzemnim navodnjavanjem pokazuje slijedeće:
– Nema stvaranja pokorice i kvarenje strukture tla
– Signifikantno povećanje kvalitete i kvantitete prinosa
– Manje korova jer se površina ne navodnjava
– Manja evaporacija i gubitak vode
– Manja šteta na lateralama od životinja koje piju vodu
– Slobodno kretanje mehanizacije u voćnjaku, te nema smetnji pri obradi tla
– Mnogo duži vijek trajanja laterala zbog manje izloženosti atmosferiliju
– Manja mogućnost razvoja bolesti,
Prednosti podzemnog navodnjavanja su :
-Efikasno korištenje vode
-Odličan razvoj korijena
-Direktno dodavanje hranjiva
-Salinitet
-Može se koristiti reciklirana voda
-Povećan urod
-Sprječava bolesti
-Čuva opremu
Navodnjavanje s mogućnošću primjene gnojiva
Fertirigacija predstavlja primjenu gnojiva pomoću sustava za navodnjavanje. Fertirigacijom se lakše kontrolira:
– Vrijeme unosa
– Količina i koncentracija hranjiva ,
– Odnos između hranjiva (N:P:K),
Također se omogućuje se postizanje optimalnog uroda i kvalitete proizvoda; povećanje biomase po jedinici upotrebljavane vode; te postizanje maksimalnog potencijala na neplodnim tlima, na plitkim tlima, te inertnim supstratima, a također se izbjegava ispiranje hranjiva iz atmosfere i minimalizira zagađivanje podzemnih voda. Fertirigacijski sistemi su najčešće kompjuterizirani, jer samo kompjuter može sagledati sve komponente i dati optimalne mjere vode i gnojiva.
